Mijn 18e verjaardag!!

Wauw.... I had the most special birthday ever !!!

Seble had het leuke idee om de hele nacht op te blijven .... uh ja niet geloven haha. We hebben hier zo'n ander ritme dan normaal en gaan hier dus rond 9 uur / half 10 slapen! Daarnaast doen we ook zo veel intensieve dingen waardoor we extra moe zijn. Maar achhhh, wat maakt dat ene avondje nou weer uit na zo'n verjaardag...?!!!

Seble had om 12 uur 's nachts de wekker gezet. WoW, wat schrokken we van deze wekker .... haha. Ze heeft voor me gezongen en wat ballonnen opgeblazen ! Super cute van der !! Maar Ik was allang blij dat ik weer kon slapen :p Die ochtend werden we gewekt door onze mama die helemaal vrolijk binnen kwam!!!

Oh, voordat ik verder ga moet ik even vermelden dat de meeste Ghanezen geen verjaardagen vieren ... ze weten vaak niet wanneer ze geboren zijn en men vind verjaardag hier niet belangrijk.... Omdat ik dit al van te voren wist keek ik niet zo uit naar m'n verjaardag, en had ik eerlijk gezegd een beetje 'spijt' dat ik hier mijn speciale 18e verjaardag zou vieren ... Maargoed, werkelijk niks hiervan was waar ...!!!!

Nadat onze mama ons had gewekt kreeg ik een bevel van Seble dat ik in bed moest blijven totdat Seble terug kwam van de wc. Okee dan, dit 'wc bezoekje' werd opeens een heeeeel lang wc bezoekje...! Uiteindelijk kwam Seble terug en wist niet hoe snel ze haar camera moest pakken. Ondertussen liep ik naar het huis van onze mama en liep de trap op. Whaaaa ik hoorde zoveel mensen voor mij zingen!! Ik schrok er zelfs en beetje van ...! Er waren heel veel kids uit de buurt en m'n Ghaneese familie stond ook binnen mee te schreeuwen. Echt zo leuk!!! Na een paar liedjes begonnen alle kids weer opnieuw, uh ja jongens dit was wel genoeg :p Alle kids moesten eigenlijk al naar school, maar mijn verjaardag was wel een uitzondering om wat later naar school te gaan!:) (volgens mij probeerden ze nog wat tijd te rekken :p) Mijn hele stoel was versierd met ballonnen en er lag een 18 van, jawel kauwgomballen op tafel! Haha. De kids gingen met een kaugombal naar school en wij konden lekker gaan ontbijten!

Na het ontbijt ging onze mama naar de markt om eten te halen en gingen wij naar het weeshuis. Net toen ik wilde vertrekken kreeg ik van Seble een ballon aan mijn arm geknoopt met allemaal hartjes en de tekst birthday queen erop. Uhhhhh jaa.... bedankt he Seble. Balonnen zijn voor ons zo'n standaard ding die we in huis hebben, terwijl echt waar iedereen (zelfs de oudere mensen op straat!) vroeg of ze mijn ballon mochten hebben. Hoe graag ik dat ook wilde doen, Seble liet het niet toe.. haha. Eenmaal in het weeshuis begonnen alle kleine kids samen met madam Vivian (de lerares) te zingen voor mij. Ze waren zo gelukkig dat ik jarig was, zo cute ! Ondanks mijn verjaardag hebben we toch gewoon de 'normale' dingen gedaan. Er was zoo veel was om te handwassen. (Toen ik dit wilde typen kende mijn iPad alleen het woord handtassen :p, handwassen is niet veel voorkomend woord bij ons dus ?) Toen we eindelijk klaar waren heb ik Mary geholpen met koken en heb madam Vivian geholpen op school. Daarna liepen we terug naar huis voor de lunch. En wat voor een lunch!!!!! In een woord wauw... ze had zoveel lekkere dingen gemaakt!! Zo had ze heerlijke pannenkoeken gemaakt, en daarnaast ook nog spagetti (toooo much!!!) Omdat ik ook heel veel van fruit houd had ze watermeloen, ananas, appels en sinsappels gemaakt! Het was zo mooi opgemaakt en ook stond er een wijnfles met Ghaneese 'wijnglazen' voor ons klaar.

Tijdens de lunch kreeg ik een cadeautje van Seble. Het was een klein paars boekje waar bijna iedereen van het weeshuis en van m'n familie iets in had geschreven. Dit vond, nee vind ik nog steeds een van de meest bijzondere cadeautjes die ik ooit in mijn 18 levensjaren heb gekregen!!! Er staan zoveel lieve dingen in en je ziet ook aan wat ze allemaal schrijven dat ze echt veel om me geven! Op dat moment besefte ik eerlijk gezegd niet dat ik niet 'echt' thuis was ! Naja jullie snappen me wel :) We hebben lang, maar dan ook echt lang uitgebuikt..! Haha Het was alweeer bijna tijd om naar het weeshuis te gaan. Net toen we wilden vertrekken sprong de stroom weer aan, yeaaaaaah!!!!

Oh ja, mijn verjaardags cadeautje van Ghana was bijna 24 uur geen stroom ...!!! Mijn telefoon was leeg en mijn lege iPad moet ik ook niet vergeten te vermeldden ..... Naja, het was eigenlijk wel prima! Zo kon ik mijn verjaardag echt hier vieren! Uiteindelijk had ik zooooveeeel berichtjes !!! Ik had niet eens tijd (en geen zin. Eerlijk gezege) om op iedereen te reageren ... Daarnaast werkte het internet ook niet echt mee, ach, mensen moeten maar snappen dat ik hier niet alle tijd van de wereld heb:))

In het weeshuis kwam iedereen zo hard op me afgerend en begon iedereen te zingen! Echt, dit was zo'n mooi moment!!! Ik had trouwens voor alle kids allemaal lekkere dingen gekocht! Als je jarig bent moet je trakteren, toch?:) Ze waren me zo dankbaar en ze genoten ook heel erg van alles!! Oh ja, Seble had trouwens nog een ander cadeautje voor me gekocht! Ze had bij de zus van onze mama een Ghanees portemonneetje laten maken! Echt zo leuk !!! we hebben de hele middag gekletst en vooral veel foto's samen gemaakt !!

Toen het eenmaal tijd was om naar huis te gaan waren we alle 2 dood en doodop! Na het diner lagen we ook al best snel te slapen .... gelukkig snapte iedereen dat!????

Ik heb mijn verjaardag de maandag na m'n verjaardag hier thuis met alle kids gevierd. We waren namelijk een weekendje er even tussen uit gegaan! Mijn excuses trouwens als ik niks heb terug geappt of heb gestuurd, mijn telefoon was dat weekend kapot gegaan :( Gelukkig is hij nu weer 'gemaakt'.... (Hij loopt van 100% naar 0% in nog geen uurtje... maarja, beter dan geen telefoon:) )

Ondertussen zit ik alweer in m'n laatste week! We hebben gisteravond het leuke nieuws gehoord dat er woensdag een Belgische vrijwilliger voor een maandje naar het project komt, waardoor Seble niet alleen hier is ! Altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten ! Daarnaast vind ik het ook heel fijn voor onze mama dat ze niet gelijk 2 (zoals ze ons noemt) kids kwijt raakt ... Seble ligt helaas met een zonnesteek op bed :( Gelukkig gaat het alweer wat beter met haar!! Oh ja, ook gaan we (als het goed is) deze week op excursie met alle kids van het weeshuis!!! Dit zegt John al 2 weken, maar neeeee deze week echt hoor! Haha ja ben benieuwd... Ik ken de Ghanezen al langer dan vandaag !:)

Mijn laatste weekje is aangebroken.. Ik ga extra hard genieten en kijk echt heeeel erg op tegen het afscheid ... Maar aan alle mooie dromen komt helaas een eind!! Mijn volgende blog zal ik denk ik thuis weer schrijven!:)

byebyeeee

Dikke kus uit Ghana ????????????

Nog maar 25 daagjes in het mooie en heerlijke Ghana !! :(Dus jongens

Okee oef, maar moet ik beginnen ..... sorry dat ik zo lang niks heb geschreven ..!!! Ik hoorde van mama dat veel mensen vroegen of het nog wel goed met me gaat.. maar niet schrijven kan ook een positieve kant hebben, toch?:) Ik heb het zo druk en heb zoveel te doen dat ik niet eens tijd heb om een blog te schrijven .... sorry daarvoor !!

Afgelopen maand is Kübra hier geweest (ze is 6 maart weer naar huis vertrokken.) Met z'n 3tjes hebben we de tijd van ons leven gehad !!!! We hebben zoveel gedaan, zoveel geleerd en zoveel nieuwe en heerlijke mensen ontmoet!!!

Ik begin met mijn gastfamilie, wat voor mij ook echt als een familie voelt! Iedereen hier in huis voelt als een familielid aan, en zo behandelen ze ons ook! Het voelt daarom ook echt als m'n 'thuis' en kijk er ook echt tegenop om afscheid te nemen!!! Maar afscheid nemen bestaat niet zeggen we dan !:) Oh ja... de eerste week van februari heb ik een paar dagen ziek op bed gelegen! Zoals alleen ik dat kan had ik weer een zonnensteek opgelopen .... Oeps! Daarnaast was ook mijn internetabonnement op... niemand hier kon ons helpen, maar het is afgelopen week gelukt !!!

Het eerste weekend dat Kubra hier was zijn we naar de prachtige Wli watervallen in Hohoe geweest.... wat begon als een leuke gedachte, werd een heeeeeeeele lange reis! We vertrokken zaterdagmorgen om 8(!) uur met de trotro naar Swedru. Vanuit Swedru een trotro naar Accra en vanuit Accra een trotro naar Hohoe langs de grens van Togo. Uiteindelijk kwamen we om 17:30 aan in ons hotel Wli water Heights.... Wat waren we moe !! We hadden gelukkig een grote kamer met lekkere bedden, nou ja dat hoopten we. Eenmaal in bed waren de bedden vre-se-lijk! Ik heb die nacht daardoor ook bijna niet geslapen. Zondag ochtend was daardoor dus ook echt een moeilijke ochtend.. maargoed, we hoopten dat de watervallen alles goed zouden maken ! We zijn trouwens ook heel wat vrijwilligers tegen gekomen uit Swedru!! Zo hadden we Anja in de tweede week van januari ontmoet, ook zei was hier bij de watervallen!:) Gelukkig waren de watervallen prachtig !! (Ook al hebben we ze maar een uurtje gezien!) Tegen 10:00 zaten we weer in de trotro terug naar huis. Wat waren we dolgelukkig toen we thuis kwamen en onze mama op ons afgerend kwam! Het is echt een topper onze mama <3

Het tweede weekend zijn op vrijdag al naar Accra vertrokken om naar de familie van Kubra te gaan. Hier hebben we 4 dagen geslapen! Het waren zulke lieve mensen en ze beschouwden ons echt als hun familie!!!! Vrijdag hebben we rustig aan gedaan en zijn we eerst naar het Art center geweest om cadeautjes te kopen voor thuis. Daarna werden we opgehaald met jawel, een echte normale auto! Wauw, ik vond dit zoooooo luxe en moest er echt zoo erg aan wennen! Het is echt grappig dat je in zo'n korte tijd veel kan veranderen! We hebben dan ook alle 3 genoten van dit autoritje en hebben uiteraard ook veel gekletst en vooral heel veel gelachen met z'n 5en! Vrijden avond zijn we met de vrouw van Mustafa (de broer van de vriend) naar het centrum in Accra gereden om hier een speciale jurk te laten maken voor zaterdag avond.

ZAterdag ochtend begon toch echt ons secret project! Wat zijn we trots op het resultaat!!!! Met al het ingezamelde geld hebben we voedselpakketten gemaakt die we aan 23 families in Medina gegeven! Dit was echt zo prachtig en zo bijzonder om te doen! Als ik er aan terug denkt word ik weer helemaal warm vanbinnen ^^ Aan het einde van de middag zijn we met alle meiden van de familie vertrokken naar Wu (langs het Volta meer, weer zo'n lange reis!) Zaterdag avond en de gehele zondag hadden we namelijk een echte Ghaneese bruiloft !! Dit was echt zo gaaf om mee te maken! De bruiloft was dan ook heel anders dan wij deze thuis vieren. Zo was de bruid nog maar net 18 (!!!!) en kende ze haar verloofde (bijna man) bijna niet! De man was ook niet aanwezig op de bruiloft.... De bruiloft duurde trouwens 4 dagen omdat de bruid een Moslim was. Zaterdag avond hadden we een feestje waar veel werd gedanst. De bruid kwam af en toe naar buiten met verschillende jurken aan. Als de bruid aan het dansen was kwamen er verschillende mensen naar voren om geld te strooien over de bruid. Dit vond ik zo apart om te zien! Waar ik vooral versteld van stond was van het dansen! Wat kunnen die Ghanezen dansen zeg, om jaloers op te zijn! Ondanks dat we moe waren dansten wij natuurlijk gezellig mee (ook al waren wij niks vergeleken met hun!) Zondag werd de bruid met de auto en al haar spullen opgehaald om naar haar man toe te gaan! Zoveel mensen moesten huilen ... dit was echt zo apart om te zien! Net zoals het feit dat de bruid niet lachte!!! Op geen een foto, echt waar op geen een moment! Dit kan ik nog steeds niet begrijpen ... !

Die avond zijn we weer naar huis gereden met de trotro. We waren alle 3 zo kapot en sliepen daarom ook gelijk toen we thuis aankwamen! Die maandag zijn we na een moeilijk afscheid weer terug naar huis vertrokken. Onze mama kwam ons in de armen gerend toen ze ons thuis hoorde komen, dit was echt zooo lief en door dat moment voelde ze ook echt meer als onze mama!

Het derde weekend zijn we een weekendje naar Cape Coast geweest om het Nederlandse slavenfort Elmina te bezoeken. Dit was echt oprecht zo indrukwekkend en heb met een open mond geluisterd naar alle verhalen van onze gids (die echt goed Engels sprak!)

Kubra heeft veel geld ingezameld en heeft echt zoveel mooie dingen voor de kids gehaald! Zo stond er vrijdag een hele speeltuin op de voorplaats toen we aankwamen bij het weeshuis! Dit was iets wat ze zo graag wilde halen voor de kinderen, omdat ze echt heel weinig hebben .... Ik kreeg opeens tranen .... Het was zo geweldig om te zien hoe blij de kids ermee waren en hoe ze erop speelden!!!! Het zijn echt de meest lieve en oprechte kinderen ooit en ze verdienen dit meer dan wie dan ook !! Daarnaast heeft Kubra ook heel veel medicijnen voor de kinderen gehaald (een hele grote doos vol). We hopen dat ze deze niet hoeven te gebruiken, maar anders kunnen ze er een hele lange tijd tegen aan!!

Dit was even kort samengevat mijn afgelopen maand! Ik kan niet beschrijven wat ik hier allemaal leer en meemaak, hoe cliché dat ook klinkt! Ik heb in deze maanden al meer geleerd dan in (bijna) al mijn 18 jaren dat ik leef!! Dus jongens, als je ooit de kans krijgt om dit te doen, heb ik er maar een woord voor: DOEN!!! Ik weet nu al zeker dat dit niet mijn laatste keer is dat ik vrijwilligerswerk ga doen!!

de tijd gaat ook echt veel te snel ... over 25 daagjes zit ik alweer in ons kikkerlandje! Natuurlijk kijk ik er weer naar uit om iedereen weer te zien, maar ik ga het hier zo erg missen en kijk zoo erg op tegen het afscheid!!! Maar het geen wat ik deze laatste dagen ga doen is genieten (niet dat ik iets anders doe hier:) )

Enjoyyy en mijn excuses als ik niks schrijf .... ik kan jullie beloven dat alles perfect gaat met me !:)

xxxx Vera in Ghana

Precies een maandje hier ..!!

Dag lieve vrienden,

Weer eventjes een kleine update vanuit het zonnige (gelukkig!!) Ghana !

Synne is zondagochtend om 11 uur vertrokken naar Bangkok, stiekem zijn wij een beetje jaloers dat ze een wereldreis gaat maken ..! Maargoed, ook wij hebben weer iets, nouja, iemand om naar uit te kijken! Over precies een weekje komt Kubra uit Nederland bij ons op het project! Gelukkig kennen we elkaar al best goed (hoe goed je iemand over de app kunt kennen!:p). Zo heeft Kubra ons verteld over haar geheime project .... dit vonden wij zo gaaf en willen daar ook zo graag deel van uitmaken. Helaas is er voor dit project nog wel wat nodig ..! Ik ga een beetje brutaal zijn.... we zoeken nog wat mensen die een kleine financiële bijdragen willen leveren, als je dit wilt natuurlijk (voel je niet verplicht !). We willen het project nog graag geheim houden, maar we kunnen jullie verzekeren dat dit een heel gaaf en mooi project gaat worden! Degouden tip .... ; de lokale bevolking zal jullie heel dankbaar zijn!!!We zijn met z'n 3en al aardig op weg, maar we kunnen nooit teveel hebben, toch?:) Mijn bankgegevens staan aan het einde van dit verhaal!

In mijn laatste blog heb ik ook verteld over onze wekelijkse doelen. Een nieuwe week, en dus ook nieuwe doelen! Deze week willen we kleinere kids het Engelse alfabet leren, dit kunnen ze gelukkig al best goed ... maar het kan vaak beter zeggen we thuis altijd!:) Daarnaast willen we de kids ook wat leren over respect ... alleen denken we zelf dat dit misschien wel een 2 maanden doel gaat worden! Ook hier hou ik jullie van op de hoogte.

Omdat we hier natuurlijk al een maandje samen zijn voelt het voor ons beiden al heel vertrouwt samen .. we lijken best veel op elkaar en denken ook zoveel dezelfde dingen! Laat ik maar zeggen dat als we samen iets denken, dit ook waar is ... haha.

Dit was weer eventjes een kleine update !

Dikke knuffel uit Ghana

XOXO

Mijn bankgegevens;

NL37 INGB 0002780150 t.n.v. V.W.Schrover (bedankt alvast!!)

Please Madam Welcome !

Dag lieve vrienden!

Ik heb al een tijdje niks geschreven, sorry daarvoor! Geen excuses voor ... alleen het feit dat ik misschien iets te lui ben op te schrijven. :) Ik zal proberen meerdere keren per week iets te schrijven .... is voor mij makkelijker en voor jullie (hopelijk) leuker!

Waar moet ik beginnen !!!??? We hebben zo veel meegemaakt de laatste weken ...!

Ik begin met onze wekelijkse doelen. Elke week (zondag avond) stellen we met z'n drieën een paar doelen op die we proberen te halen in die week. Een van die doelen voor deze week was erachter komen wat de kleinere kids roepen als we 2 keer per dag aan komen lopen op het project. ..... Yesssss, ook hier kunnen we (na bijna een maand!!!) een vinkje achter zetten: 'Please Madam Welcome!' Nu we dat eindelijk weten is het elke keer weer schattig als ze aan komen gerend!

Omdat ik al een tijdje niks heb geschreven is het lastig om alles op te halen .... een ding wat we van ons leven echt nooit meer gaan vergeten was de begrafenis. We zaten precies een week geleden bij een begrafenis. Zoals sommigen van jullie misschien al wel weten is een begrafenis hier heeeeeeel anders dan wij dat thuis doen! Men neemt hier in Ghana geen afscheid van de overledenen, maar viert juist het leven dat de overledenen heeft gehad! En ik moet eerlijk toegeven dat ik het vieren van het leven echt heel gaaf vindt! We hadden dit ook alle 3 al wel in boeken gelezen, maar had echt nooit verwacht dat het echt zo groots vieren was. De mensen waren zo zo zo blij, iedereen had een grote glimlach op z'n gezicht zoals alleen de Ghanezen dat kunnen en dansen kon ook echt niet ontbreken! Natuurlijk dansten wij lekker mee !! Waar wij vooral van opkeken was van het feit dat lde begrafenis, zoals bij ons thuis niet 2/3 uur duurde, maar (jawel je gaat het goed lezen!) 1 WEEK!!Dat is pas een leven vieren :) Natuurlijk zat ik daar met heel veel vragen .... Wat ik mijzelf vooral afvroeg was: 'Hoe kan men hier zo blij zijn als er iemand is overleden, en zijn wij zo verdrietig?' Gelukkig kwam het antwoord op deze vraag snel! De overledenen is al minstens 40 dagen dood en blijft tot de dag van de begrafenis in een koelcel liggen. Gelukkig .... men rouwt hier ook, we zijn toch niet zo apart:p Daarnaast vond ik het ook echt ongeloofwaardig hoeveel mensen er waren! Zo veel plek hebben wij echt niet in een dorpse kerk of crematorium. Oke dat was de swingende begrafenis !:) Foto's en filmpjes volgen nog ..!

Afgelopen weekend zijn we heerlijk met z'n drietjes er even uit geweest. Hebben 2 dagen doorgebracht in het KO-SA beach resort. Op foto's zag het er prachtig uit .... en in werkelijkheid was het nog beter dan prachtig! Zo veel blanke mensen, was eventjes fijn om daar te zijn! Daarnaast was het beach resort van 2 hele lieve Nederlandse mensen. Ook even fijn om te praten met echte Hollanders :)

Op het project gaat alles super ! We hebben het er zo erg naar onze zin ..! De kids zijn helemaal gewend aan ons en het voelt net als familie ... Oh ja, touwtje springen, wat wij als kleine kinderen zo veel deden. Ik zal het maar beleeft zeggen, maar ze bakten er echt helemaal niks van Haha. Ook dit was een van onze doelen deze week! De jongere kids leren springen (een van de eerste dingen die wij thuis leren!), en het belangrijkste van alles .. wachten op hun beurt. Zo gezegd, en niet zo gedaan !!!! Het was lastig ... maar jawel, na een weekje kunnen ze het, en wachten ze keurig op hun beurt! Dat wordt de komende 2 maanden elke dag touwtje springen denk ik.. :p Het gaf ons vandaag echt een goed gevoel. Vooral omdat de kinderen elkaar niet respecteren zoals wij dat thuis doen .. wanneer de een iets doet wat de ander niet aanstaat, dan slaan ze elkaar, en hard!! (Ook een doel van ons voor de komende maanden!) Maar wat we vandaag dus zagen was een heerlijk gevoel! Ze waren zo lief en hielpen elkaar.

Hmmmm lastig, wat heb ik nog meer te vertellen...?! Oh jaa ... zondag ochtend moeten we dan toch echt afscheid nemen van onze Noorse vriendin Synne???? Zij gaat samen met 2 vriendinnen nog 2,5 maand rondreizen door Azië en uiteindelijk een paar landen in Afrika (heeeeeeel jaloers !!!!!!) We hebben een heerlijke tijd met z'n drieën gehad en ik ga haar ook echt missen (Haar rommel niet????) Maar gelukkig een troost voor ons, nou ja..., dat hopen we, misschien komt er een ander Nederlans meisje naar ons project toe voor een maandje! (Kubra als je dit leest, we duimen ????????????) Oh wauw, besef net dat ik hier al bijna een maand zit ....! Had echt nooit verwacht dat de tijd hier sneller kon gaan als thuis!

Wij gaan lekker spelletjes spelen met de kids van ons gastgezin ! Zoals altijd, enjoyy! ????

Dikke kus uit (het niet zo hele warme) Ghana!! Hopelijk komt daar deze week weer verandering in! Vind m'n gezicht en armen er gebruind wel wat beter uitzien :p

Weekend !! :)

Jaaa het is weekend, en waar moet ik beginnen ....

Laat ik maar starten met het idee dat mijn rug dat heerlijke bedje helaas niet meer zo heerlijk vindt ..! Wat zou ik nu graag een lekkere massage in mijn thuisland willen hebben, gewoon stiekem, heel even ... snel de massage en weer terug! Gelukkig heb ik de dag voor vertrek een 'overlevingspakketje' gekregen met daarin een gel voor het verlichten van hevige pijn. Ik had er geen vertrouwen in, maargoed, wat ik denk is niet altijd zo.... het helpt zo goed! :)

Dit weekend zijn we gewoon 'thuis'. Eventjes lekker bijkomen van deze drukke week, die overigens zo snel gegaan is! Voor ik het weet zit ik alweer in ons kikkerlandje...! De meiden liggen lekker bij te slapen, en ik.. ik lig mijn geweldige boek te lezen die (helaas!)alweer bijna uit is .... ja mam, je leest het goed, het boek is bijna uit... ????

Gelukkig beginnen we allemaal al wel te wennen aan de routine die de Ghaneese mensen hebben. Vroeg opstaan (04:30 is voor ons alleen nog wel 'wat' te vroeg hoor!) , hard werken met warm weer, twee maal per dag warm eten en natuurlijk vroeg slapen. Daarnaast begint de emmer douche ook al beter te worden. Wat kijken we altijd uit naar de koude douche als we bezweet en moe terug komen van het weeshuis!

Deze week hebben we echt een volle week gehad in het weeshuis! 's Ochtends spelen we met de jongere kinderen en kletsen we met de oudere kinderen. Wanneer alle kids naar school zijn doen we z'n 4en de handwas, nouja... heel veel handwas ! Na het wassen helpen we Mary met het koken... oftewel we proberen te helpen met koken. Onze spierballen kunnen de kracht niet eens aan, terwijl Mary het gewoon op haar gemakje doet. De vrouwen hier zijn echt zo sterk! Heb er echt zo veel bewondering voor! Rond 9:30 lopen we terug naar huis om eventjes te rusten en om gezellig presidenten (kaarten) te spelen met onze 'moeder'. Ondertussen wordt de lunch klaar gemaakt en krijgen we elke dag iets anders te eten. Onze moeder kan echt heerlijk koken, en gelukkig houd ze het ook een beetje westers! Zo hadden we van de week pannenkoeken, ja echt, pannenkoeken als lunch! Wat hebben we ervan genoten ....! Na de lunch gaan we terug naar het weeshuis (met heel veel flessen water) om te helpen met afwassen. tussen 3 en 4 zijn alle kinderen klaar met school en komen ze vrolijk thuis : " Good afternoon Madame." Ohja, ze noemen ons hier allemaal Madame .... dan vertellen we onze naam, proberen ze het uit te spreken en zijn ze het weer vergeten. Ook is de naam Vera hier het lastigste van allemaal ... dan is het geen Madame maar Vela. Ach, ik ben allang blij als ze me geen Madame noemen, het voelt precies hetzelfde voor mij dan wanneer ik een ouder persoon met u aanspreek! (Nu weet ik ook eindelijk een beetje hoe dat voelt ????).

rond 5 uur half 6 lopen we terug naar huis na een vermoeiende dag (ook al lijkt dat niet zo!!) om te eten, te douchen en daarna lekker te slapen!

Elke dag ziet er hetzelfde uit, maar maken we altijd iets nieuws mee! De oudere kinderen raken steeds meer aan ons gewend en vertrouwen ons gelukkig ook steeds meer. Ze hebben we gekletst met de lieve 16-jarige Jessica. Ze vertelde ons dat wanneer er geen vrijwilligers zijn het echt zo saai is in het weeshuis... niemand is vrolijk en iedereen doet zijn eigen ding. Dat was zo zielig om te horen, maar dat maakte ons ook weer blij! Voor ons was het heel fijn om te horen ... dat maakt mij (maar ik denk dat ik ook namens Seble en Synne mag spreken) trots dat wij hun dat gevoel kunnen geven!!

We hebben deze week zulke aparte dingen meegemaakt ...

Gisteren om 9 uur wilden we eigenlijk gaan helpen met de was. We vonden het zo raar dat de juf voor de kleinere kids er nog niet was... John had ons gevraagd om alvast op te starten voor haar. Zo gezegd zo gedaan .... alleen was het niet alleen opstarten.. de juf is gewoon niet komen opdagen?! Dat terwijl school hier juist extra belangrijk is! Seble en ik hebben geprobeert les te geven, maar WoW, dat is echt bijna onmogelijk ..!

Op donderdag ochtend kreeg Seble een brief van de oudere jongen uit het gastgezin. Wij natuurlijk heel hard lachen want we dachten dat het een liefdesbrief was ... het was alles behalve een liefdes brief... hij vroeg via de brief of Seble haar telefoon aan hem kon geven voordat zij zou vertrekken naar huis. Voor ons is dat natuurlijk helemaal apart .. gelukkig kwam Tina die middag langs. Tina vertelde dat dat iets uit hun cultuur was (dit had ik al wel gelezen, maar je denkt er niet echt bij na dat dit natuurlijk ook gewoon echt kan gebeuren!) Tina vertelde ons dat als zoiets gebeurd we gewoon moeten zeggen dat dat de enige telefoon die er is, en dan is het helemaal oke.... Zo zie je maar, we leren elke dag iets nieuws over de Ghaneese cultuur!

Oh ja, ik heb besloten om op 3 april (wanneer ons project hier eindigd) samen met Seble naar het noorden te reizen. Seble blijft hier nog 3 maanden werken, ik ga er maar voor een weekje naartoe. ???? Als het goed is kom ik dan op 10 april (wel wat eerder dan gepland) helemaal veilig en heelhuids thuis aan!

Dit is wel weer even genoeg geschreven voor vandaag .... enjoy !????

Een kus uit het warme Ghana !????

Maadwo !! (Goede avond)

Dag lieve vrienden,

Het eerste verhaal die ik echt in Ghana schrijf (type) ! Laat ik maar gelijk met de deur in huis vallen, het is hier ge-wel-dig !

Op dit moment zit ik op m'n heerlijke bed onder de klamboe bij m'n gastgezin met goed internet bereik ... ! (Ook een wonder hier!)

Zondag avond ben ik samen met Seble om 20:00 uur lokale tijd helemaal veilig aangekomen op het vliegveld in Accra. Zoals we al konden verwachten ging alles lekker langzaam op het vliegveld .. Na 1,5 uur stonden we gelukkig buiten met al onze koffers en handbagage. Buiten stond William ons op te wachten om ons naar ons 'luxere' hotel een uur rijden vanaf het vliegveld in Accra te brengen. Nouja ... het zou eigenlijk een uur rijden zijn op de Nederlanse snelwegen. Men rijd hier 40 km/u op de Ghaneese 'snelweg' en het was een wilde rit ..! Overal zaten gaten en hoge bobbels in de weg, maaaar om 23:00 lokale tijd waren we daadwerkelijk aangekomen in het hotel, helemaal totelos. Onze koffers werden naar boven gebracht, en binnen 10 minuten lagen we te slapen.

Maandagochtend om 6:30 stond onze wekker weer om te ontbijten om 7:00. Laat ik maar zeggen dat het ontbijt om 8:00 was. ???? De dag was al helemaal vol gepland. Na het ontbijt hebben we twee andere vrijwillgers leren kennen. Daniek uit Nederland, die hier voor 3 weken zal gaan helpen en Synne uit Noorwegen waarmee ik samen met Seble op het project genaamd 'Hope for Orphans' zal gaan helpen.

Rond kwart voor 9 waren Tina (degene die veel regelt voor de vrijwilligers hier in Ghana) samen met haar oo-zo leuke dochter Francesca. Die ochtend hebben we veel geleerd over de Ghaneese cultuur en gewoontes. Daarna taalles gehad van Francesca, wat moeizaam ging... maar alles is opgeschreven. ???? Rond 11:00 zijn we naar het prachtige krokrobite beach gereden. Daar hebben we jambe leren spelen en Ghanees leren dansen. Toen we het eeenmaal onder de controle hadden mochten we lekker de oceaan in springen! Rond 17:00 waren we terug in het hotel. We hebben gelijk met z'n 4en de buurt verkent. Om 18:00 stond ons dagelijkse avondmaal rijst met kip klaar. De dagen hier beginnen vroeg en eindigen vroeg... om 20:00 ging het licht uit om lekker te gaan slapen na een drukke dag, maar heerlijke dag.

Dinsdag: dezelfde routine als de dag ervoor .... (helaas!!!) na 4 dagen ben ik nog steeds niet aan het vroege opstaan gewend (en ik denk dat dat ook nier gaat gebeuren in die 4 maanden hier ????.) Om 8:00 zijn we naar een 'lokale' markt geweest .... wat 2,5 uur rijden was vanaf het hotel. Het is zo geweldig om te zien hoe de Ghaneese mensen zo blij zijn als er een 'blanke' langs komt. Iedereen probeert op hun beste Engels een praatje te maken met je en ze zijn echt zo begripvol. Uiteindelijk zijn we na een lange tocht over de markt terug naar de auto gegaan om een Ghaneese simkaart te kopen met, jawel mensen, oké internet. (Ik weet wel dat ik nooit meer zeur als het internet niet zo goed werkt thuis .....!!!) Na lang wachten hadden we dan toch echt internet, we waren net 4 meisjes die voor het eerst in een snoepwinkel kwamen.???? Ook hierna hadden we weer dezelfde routine als de dag ervoor, en hetzelfde eten ...

Woensdagochtend was het nóg vroeger dan de dagen ervoor! Om 7:00 zaten we aan het ontbijt, niet dat we honger hadden .... maargoed, het is niet netjes om hier niks te eten. Na het eten zijn we snel onze koffers gaan inpakken. Om 8:00 stipt als afgesproken, jawel je leest het goed, ze waren stipt op tijd ! (Ghana staat bekent als een relaxt land waar de tijd niet uitmaakt, als je om 8:00 afspreekt komen ze gerust om 10:30 rustig aanwandelen. Niks mee om zo relaxt te zijn.. kunnen wij nog van leren! ) Eerst Daniek afgezet op haar project, en na 3,5 uur rijden waren we eindelijk op onze bestemming. Mijn gastgezin bestaat uit en moeder met een zoontje, en heeeel heeel heeel veel familieleden waarmee ze samen in 4 huizen in een vierkant wonen. De familie was zo lief en iedereen gaf ons een dikke knuffel en waren blij om ons te zien. Dit gaf me gelijk een warm gevoel! 's middags hebben we de hele middag gekletst met de familie en geknuffeld met onze 'broertjes en zusjes' ! heel hard lachen mag ook zeker niet ontbreken ...!

Vandaag zijn we met z'n 3en om 6:15 naar het project 10 minuten van onze slaapplaats gewandeld. De weeskinderen hoorden ons van een halve kilometer al aankomen ... wat werd er geknuffeld en gelachen met z'n allen. wat een heerlijke kindjes zijn het! Mam .. Pap .. wat zeggen jullie van 45 kindjes erbij ?????? ????

Sochtend hebben we de jongere kindjes gewassen en aangekleed .. ready for school! Om 8:00 mochten we dan eindelijk gaan ontbijten, wat hadden we honger zeg! Rond 9:00 kwamen al onze broertjes en zusjes op onze kamer zitten om gezellig te kletsen en om te dansen op de muziek die wij thuis luisteren! Daarna met de twee oudste jongens van de familie en ons gastgezin broertje naar Swedru geweest, met jawel, een trotro.???? hierna terug naar het project geweest en weer gezellig geknuffeld en gespeeld met de kids!

Oké, ik denk dat dit wel eventjes genoeg is .... sorry voor het lange verhaal. De volgende zal wat korter zijn! Ik hoop dat je het met een glimlach gelezen hebt !????

ik ga douchen (met een emmer ????? ) en daarna heerlijk slapen !

Goodnight !!

Lovee akua Vera ????

De laatste dagen thuis voor vertrek!

Lieve allemaal,

Het aftellen is echt begonnen!! Nog maar 5 dagen tot de dag van vertrek. En het besef..? dat is er nog niet helemaal.

Het zit helaas even niet mee. Laten we maar makkelijk zeggen dat ik de meest slechte timing ooit heb op het gebied van gezondheid! Je kan dus wel raden dat er op dit moment iets nóg spannender is dan de reis zelf. Ik zit namelijk te smachten naar het woordje 'negatief' voor de ziekte van Pfeiffer en zondag gewoon heelhuids en met een goede gedachte kan vertrekken!

Afijn, het leven en alle voorbereidingen gaan gewoon door. Alle informatieboekjes 'nog één keer doorlezen', de laatste noodzakelijke spullen kopen en last but not least de paklijst met een grote glimlach afstrepen!!

Vanaf zondag gaat mijn avontuur echt beginnen. Ik zal zo vaak mogelijk een verhaal plaatsen en jullie natuurlijk op de hoogte houden !

Heel veel liefs,

Vera

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Vera